داستان غم انگیز زندگی این نیست که انسانها فنامی شوند،
این است که آنان از دوست داشتن باز می مانند.
همیشه هر چیزی را که دوست داریم به دست نمی آوریم،پس بیاییم آنچه را که به دست می آوریم دوست بداریم.
انسان عاشق زیبایی نمیشود،بلکه آنچه عاشقش می شود درنظرش زیباست!
انسان های بزرگ دو دل دارند؛دلی که درد می کشد و پنهان است و
دلی که می خندد وآشکار است.
همه دوست دارند که به بهشت بروند،ولی کسی دوست ندارد که بمیرد … !
عشق مانند نواختن پیانواست،ابتدا باید نواختن را براساس قواعد یاد بگیری.سپس قواعد را فراموش کنی
و با قلبت بنوازی.
دنیا آنقدر وسیع هست که برای همه مخلوقات جایی باشد،پس به جای آنکه جای کسی رابگیریم تلاش کنیم جای واقعی خود را بیابیم.
محبتشان نسبت به یکدیگرنامحدود می شود.
اگرانسانها بدانند فرصت باهم بودنشان چقدر محدود است